Program Pierwszej Pomocy '' MAŁY RATOWNIK ''

CELE NAUCZANIA

Przygotowanie dzieci do racjonalnych zachowań w przypadku wystąpienia zagrożeń:

Nabywanie umiejętności wzywania pogotowia ratunkowego i informowania innych służb ratowniczych.

Przygotowanie dzieci do wykonywania prostych czynności ratowniczych.

Wdrażanie do zachowań bezpiecznych na drodze, w czasie gier i zabaw.

Zwrócenie uwagi na niebezpieczeństwa wynikające z posługiwania się przez dzieci niebezpiecznymi narzędziami: np. nóż, nożyczki, zapałki.

Kształtowanie gotowości niesienia pomocy poszkodowanym.

 Najważniejszą pomocą, jakiej może udzielić maluch, jest zawiadomienie dorosłych  i sprowadzenie profesjonalnej pomocy. Oto propozycja zajęć  z udzielania pierwszej pomocy wśród najmłodszych:

 

TEMATY CELE OPERACYJNE
I  RATUNKU, POMOCY!!! – WZYWAMY POGOTOWIE RATUNKOWE, POLICJĘ, STRAŻ POŻARNĄ

Dziecko potrafi skorzystać z telefonu.

Umie ocenić sytuację i podjąć decyzję o wezwaniu pogotowia ratunkowego.

Wie, że nie należy „dla zabawy” dzwonić pod numery alarmowe.

Potrafi przeprowadzić rozmowę telefoniczną z dyspozytorem, udzielając ważniejszych informacji (podać swoje imię i nazwisko, adres, numer telefonu, z którego dzwoni, opis zdarzenia).

Rozumie, iż w przypadku nagłego zdarzenia, potrzeby udzielenia pomocy należy zwrócić się o pomoc kogoś dorosłego (nauczyciela, opiekuna, rodzica).

ZŁAMANA NOGA LUB RĘKA

Dziecko wie, że złamaną kończyną nie wolno poruszać.

Dziecko wie, że należy uspokoić i pocieszyć poszkodowanego.

Wie, że nie wolno ściągać obuwia ze złamanej kończyny.

Rozumie potrzebę okrycia poszkodowanego.

Wie, jakie mogą być konsekwencje poruszania złamaną kończyną.

Rozumie potrzebę niesienia pomocy innym.

KRWAWIĄCY NOSEK

Dziecko wie, jak należy uspokoić i pocieszyć poszkodowanego.

Rozumie potrzebę opuszczenia w dół głowy poszkodowanego z krwawiącym nosem.

Dziecko wie, że poszkodowany powinien, przy pomocy chustki, lekko ucisnąć sobie nos i oddychać ustami.

Wie, gdzie należy przyłożyć zimny okład w celu zmniejszenia krwawienia.

Rozumie, że kontakt z krwią poszkodowanego

może być niebezpieczny i należy go unikać.

Rozumie potrzebę niesienia pomocy innym.

 

SKALECZONY PALUSZEK

Dziecko wie, do czego służy plaster z opatrunkiem i jak go używać.

Dziecko wie, że skaleczony palec należy na chwilę włożyć pod

zimną wodę i na ranę przykleić plasterek z opatrunkiem.

Wie, że należy uspokoić i pocieszyć poszkodowanego.

Wie, że zabawy ostrymi przedmiotami mogą skończyć

się uszkodzeniem ciała.

Wie, że nie wolno dotykać żadnych lekarstw znajdujących

się w domowej apteczce.

Wie, że w przypadku dużego skaleczenia powinno zwrócić się o pomoc do opiekuna, rodzica lub nauczyciela.

Rozumie potrzebę niesienia pomocy innym.

UWAGA, PARZY!

Dziecko wie, jak należy pomóc poszkodowanemu, który się oparzył.

Wie, że oparzone miejsce należy schładzać wodą.

Dziecko rozumie potrzebę wezwania na pomoc osoby dorosłe.

Wie, kontakt z jakimi przedmiotami może być przyczyną oparzeń.

PALI SIĘ!

Dziecko rozumie zagrożenia wynikające z zabawyzapałkami, zapalniczką itp.

Dziecko wie, jak zachować się w momencie bezpośredniego zagrożenia pożarem.

Potrafi posłużyć się telefonem i wezwać na pomoc straż pożarną.

Umie powiedzieć, jak się nazywa, gdzie mieszka i telefonicznie przedstawić zaistniałą sytuację.

Zna bezpośrednie zagrożenia w czasie pożaru i wie, jak ich unikać.

 

    Prelekcje są prowadzone przez ratownika medycznego – strażaka z wieloletnim doświadczeniem instruktorskim.

    Mój program to nauka poprzez gry i zabawy, które mają uwrażliwić i wykształcić u maluchów pewne odruchy i nawyki. Im młodsze dzieci, tym bardziej są chętne do tego typu zajęć .

Dzieci nie mają takich lęków jak dorośli. Dlatego warto od najmłodszych lat uczyć je prostego schematu ratowania życia. Z zajęć wynoszą jedno: jedyny błąd, który możemy popełnić, to… nie zrobić nic!

CENA: do uzgodnienia